یه زنی میگفت:
فهمیدم شوهرم با یه دختری تو فیس بوک پی ام بازی میکردن، دختره اسم خودشو گذاشته (پروانه طلایی)
پی ام هاشونو چک کردم دیدم به همدیگه حرفهای قشنگ و عاشقانه میزنن و قرار ازدواج گذاشتن.
شوهرم تو فیسبوک اسم خودشو گذاشته(پسر دنیا دیده)
یه فکری تو سرم زد که ازش انتقام بگیرم، رفتم تو فیس بوک برای خودم یه پروفایل درست کردم و اسم خودمو گذاشتم(ابو القعقاع)
غمش در نهانخانه ی دل نشیند*به نازی که لیلی به محمل نشیند
به دنبال محمل چنان زار گریم *که از گریه ام ناقه در گل نشیند
خلد گر به پا خاری، آسان برآرم *چه سازم به خاری که در دل نشیند؟
پی ناقه اش رفتم آهسته، ترسم *غباری به دامان محمل نشیند
مرنجان دلم را که این مرغ وحشی * ز بامی که برخاست، مشکل نشیند
عجب نیست خندد اگر گل به سروی *که در این چمن پای در گل نشیند
وقتی از او پرسیدند یک مایل چند فوت است؟
چنین پاسخ داد:
نمی‌دانم!
چرا باید مغزم را از اطلاعاتی پر کنم که می‌توان آن‌ها را به دو دقیقه در هر کتاب مرجعی یافت؟
حتی گفته شده است انیشتین شماره تماس عزیزان خود رو هم حفظ نبوده!
انیشتین درس بزرگی به ما داده است.
به اعتقاد او مهم‌تر آن است که ذهن را برای فکر کردن مورد استفاده قرار دهیم نه برای انبار کردن اطلاعات !!
قانونى داریم که همیشه ثابت است:
"ما به محیطمان عادت میکنیم"
اگر با آدم های بدبخت نشست و برخواست کنید، کم کم به بدبختی عادت می کنید و فکر می کنید که این طبیعی است.
اگر با آدم های غرغرو همنشین باشید عیب جو و غرغرو می شوید و آن را طبیعی می دانید
اگر دوست شما دروغ بگوید، در ابتدا از دستش ناراحت می شوید ولی در نهایت شما هم عادت می کنید به دیگران دروغ بگوییدو اگر مدت طولانی با چنین دوستانی باشید، به خودتان هم دروغ خواهید گفت.
اگر با آدم های خوشحال و پر انگیزه دمخور شوید شما هم خوشحال و پرانگیزه می شوید و این امر برایتان کاملا طبیعی است.
"تصمیم بگیرید به مجموعه افراد مثبت ملحق شوید وگرنه افراد منفی شما را پایین می کشند و اصلا متوجه چنین اتفاقی هم نمی شوی"
روزی که تو بیایی
خورشید، سلطنت جاودانش را آغاز خواهد کرد؛
بانوی بهار با همه ی امید و طراوتش، بر کوه و دشت ها خیمه خواهد زد.
طنین خنده ی کودکان با آواز نشاط انگیز پرندگان عجین خواهد شد.
مهربانی، از جویبار شادمان دیدگان، خواهد تراوید.
آن روز، خدا با همه عظمتش لبخند زنان این حجم انبوه زیبایی را به نظاره خواهد نشست.
ای شمیم دل انگیز نرگس
من، عاشقانه کوچه باغ ها را به شوق بوییدن تو در می نوردم.
کمک نقدی دو کودک ۳ و ۱۱ ساله ایرانی و آلمانی به همنوعان
سیل زده خود در ایران به ارزش ۱۵۰ یورو
این پول حاصل دریافتی‌های یکسال اخیرشان و نیز درآمد ناشی از فروش اسباب بازی‌های خود در بازار هفتگی محلی!
میدونید چرا جغد همیشه نماد عقل و دانشه؟
چون تنها پرنده ایه که فهمیده پنج صبح بیدار شدن و بالاپایین پریدن هیچ فایده ای نداره.
تا عصر میگیره میخوابه
طولانیه ولی خوندنش خالی از لطف نیست! ☺
یه کلاسِ انگلیسی هفته‌ای دو روز تو مدت کوتاه چند ماهه‌‌ای که وین بودم میرفتم. راستش انگلیسیم اینقدر خوب بود که به اون کلاس نرم، ولی دو چیزِ اون کلاس برام خیلی جالب بود ...دور تا دورِ اون اتاق کوچیک صندلی بود و ما‌ها از کشور‌هایِ مختلف با سنین مختلف مثلِ یه دورِ همی رویِ اون صندلی‌ها مینشستیم و سعی میکردیم با انگلیسی حرف زدن با هم ارتباط برقرار کنیم. نیم ساعتِ آخرِ کلاس هم به حرف زدنِ هر فردِ داوطلبی راجعِ به موضوعِ تعیین شده از جلسه قبل بود.
اون روز بارونی زیبا آخرهایِ خرداد رو در وین هرگز فراموش نمیکنم. مدرسِ جوانِ کلاس از همه ی ما خواسته بود که بگیم قهرمان و الگویِ زندگیمون کیه. نوبت رسید به دخترکِ جوانِ آرومی با چشمایِ بادومی و صورتِ گردِ بامزش که برایِ ادامه تحصیل و گرفتنِ دکترا در یک رشته ی هنری به وین اومده بود. از مغولستان اومده بود. اولین مغولی بود که از نزدیک میدیدم. آروم و خجول و مهربون بود. شروع به حرف زدن کرد.
- اگر به تو بگویند فقط چند روز دیگر زنده ای چه می کنی؟
+ منظورت را نمی فهمم.
-فرض کن سرطان گرفته ای یا ایدز یا بیماری دیگری از این قبیل و می دانی فقط مدت کمی زنده خواهی ماند.
+ آدم اگر عاقل باشد همه حساب و کتاب ها را کنار می گذارد و بقیه عمرش را خوشگذرانی می کند.
- یکی بود که همین کار را کرد. هرچه داشت فروخت.
